Stóra planið

Hæhæ alle sammen!

Hér kemur planið sem ég lofaði ykkur um daginn:

Mynd 1:

Hér tel ég fram ástæður þess af hverju ég vil breyta um mataræði og lífsstíl.

Mynd 2:

Hér skrifa ég niður þau markmið sem ég hef. Fyrst þau sem ég hef milli hverrar lyfjagjafar, svo eitt ár fram í tímann og að lokum langtímamarkmið.

Mynd 3:

Hér legg ég fram tímaplanið sjálft. Fór síðast 10. júlí og svo líða 8 vikur þangað til næst. Svo lengi ég um 1 viku milli hverrar gjafar.

Mynd 4:

Hér kemur fram það sem ég ÆTLA að gera og það sem ég ætla EKKI að gera.

Mynd 5:

Þetta er svo mantra/affirmation/staðhæfing sem ég fer með, oft í röð, þegar ég vakna og áður en ég fer að sofa (og hvenær sem er þannig séð). Ímynda mér að þetta sé nú þegar orðið að veruleika og þá fer ég smám saman, meðvitað og ómeðvitað, að vinna að því að láta það gerast.

Remicade og drög að markmiðum

Ég er kominn aftur!

Vídjóblogg

Langanir og stórir skammtar

Eftir að ég fór aftur að verða slæmur í maganum fyrir nokkrum vikum síðan fór ég að pæla hvað hefði eiginlega gerst. Ég vissi það alveg þannig séð - ég hafði einfaldlega ekki borðað rétta matinn fyrir mig heldur smátt og smátt dottið í gamla farið.

Spurningin var samt miklu meira AF HVERJU ég hafði ekki gert eins og ég átti að gera.

Hluti ástæðunnar er líklegast sá að ég prófaði að borða smá brauð kannski og fleira í þeim dúr og þoldi það alveg til að byrja með og hélt því að það væri í lagi.

Innst inni vissi ég samt að þetta átti ég ekki að gera og því fannst mér aðal ástæðan hljóta að liggja annars staðar.

Þegar ég svo var á Fresh Food Festival fékk ég nýjan vinkil á málið. Einn daginn sat ég á fyrirlestri hjá Douglas Graham þar sem hann talaði um cravings, svona mjög sterka löngun í einhverja ákveðna gerð matar. Eitthvað sem allir fá en leysa á mismunandi hátt.
Algengast er að fá fólk fái löngun í saltan og feitan mat og verður þá oftar en ekki að fá sér til að seðja þörfina.
Einnig er algengt að fá löngun í brauð og kornmeti (sterkjuríkan mat) ýmis konar.

Þetta kannaðist ég mjög vel við og var því spenntur að heyra meira um málið.

Hann sagði að svona langanir væru eðlilegar en fólk gripi einfaldlega ekki í rétta matinn á slíkum stundum.
Saltlöngunina væri auðveldlega hægt að seðja með því að borða grænt grænmeti og sterkjuþörfina með því að borða ávexti.

Í framhaldi af því fór hann að tala um magn þess matar sem við borðum. Fólk sem borðar einungis hrátt grænmeti, ávexti og hnetur yrði að borða mun meira en það oft gerir sér grein fyrir. Flest erum við alinn upp við að stærsti hluti máltíðarinnar sé kjöt og korn af einhverju tagi en svo smá grænmeti til hliðar. Svo grípur fólk í einn og einn ávöxt milli mála.

Þessari hugsun þarf fólk að breyta sem ætlar sér að skipta um mataræði. Í stað þess að borða kannski eitt epli og nokkra melónubita í morgunmat þarf kannski að borða 3 epli og heila melónu.
Salat þarf kannski að vera heill salathaus, heil gúrka, 10 tómatar og þar fram eftir götunum.

Með þessu móti nærðu að uppfylla allar þær kröfur sem líkaminn gerir og slærð á allar skyndilanganir í saltan, feitan og sterkjuríkan mat.

Þessi breyting þarf samt að gerast hægt. Maður hoppar ekki beint úr því að borða 2 banana í morgunmat í það að borða 10, en smám saman ferðu að ráða við meira magn.

Ég hlakka því til að háma í mig risastór salöt og kúffulla ávaxtadiska í náinni framtíð.

Aftur á byrjunarreit

Það eru liðnir nokkrir mánuðir síðan ég skrifaði síðast og í millitíðinni hafa nokkrir hlutir gerst.
Hér kemur lýsing á þeirri atburðarrás sem hefur átt sér stað:

Eftir 3 vikur á healing diet (bananar, döðlur, grænmetisdjúsar og gufusoðnar sætar kartöflur og gulrætur) hóf ég að borða "venjulegan" mat aftur.
Eins og mælt var með í Self Healing Colitis and Crohn's átti það ekki að vera "bara eitthvað" heldur ákveðið mataræði sem samanstendur af ávöxtum og hráu grænmeti að stærstum hluta en auk þess hnetum og fræjum af og til.
Þetta er oft kallað 80/10/10 eftir frægri bók eftir Douglas Graham.

Með því að borða eftir þessum "reglum" áttu Crohn's og Colitis sjúklingar að tileinka sér nýjan lífsstíl sem tryggði þeim áframhaldandi bata og góða heilsu um ókomin ár. Í raun á með þessu mataræði að vera hægt að losna við sjúkdómana fyrir fullt og allt.

Þetta gerði ég hins vegar ekki (nema alveg í byrjun) og fór smátt og smátt að leyfa mér að borða of mikið af korni, unnum vörum, salti, steiktum og mikið elduðum mat, áfengi, sumum mjólkurvörum o.fl.

Í byrjun gekk þetta ágætlega þar sem ég var orðinn alveg einkennalaus eftir healing diet-inn og þoldi kerfið því meira álag (einnig var nokkuð stutt síðan ég fór í lyfjagjöf og áhrifa þess líklega enn gætt í líkamanum).
En svo fór ástandið að versna, löturhægt þó, og ég tók því ekki vel eftir því.
Ég kláraði skólann í vor og fór að vinna á stað þar sem ég vann langar vaktir undir miklu álagi og þar tók ástandið að versna enn frekar.
Ég hélt að þessu hlyti nú að linna fyrr en síðar og hugsaði mér að ferð mín á Fresh Food Festival myndi koma mér aftur á rétta sporið.

Þegar á hátíðina var komið var ég fullur vissu um að nú myndi allt lagast. En á síðasta degi hennar var ég enn jafn slæmur og þá fór að læðast að mér sá grunur að ég þyrfti að gera eitthvað enn drastískara í málinu.
Eftir að hafa hugsað málið vel og rætt við kærustuna mína komst ég að þeirri niðurstöðu um að hætta í vinnunni þegar heim kæmi og einbeita mér eingöngu að því að koma heilsunni í lag.
Ég sá þetta sem eina tímann sem ég hafði því svo byrja ég í nýju og krefjandi námi í haust sem fylgir óhjákvæmilegt stress og álag.

Þegar heim kom tókum við 7 daga djúsföstu og algjöra hvíld sem ég tel að hafi gert mér mjög gott.
Ég byrjaði svo aftur að borða fasta fæðu en fór of fljótt í hráa grænmetið og var strax byrjaður að leyfa mér að borða brauð, drekka smá áfengi, steiktan og mikið eldaðan mat og mjólkurvörur.

Núna í dag, 3 vikum seinna, er ég orðinn mjög slæmur aftur, niðurgangur og verkir og fleira í þeim dúr.

Ég sá svo tvö viðtöl á forsíðu þessarar heimasíðu http://therawfoodcure.com/ (Jacob og Sjef) þar sem tveir menn segja sína sögu hvernig þeir unnu bug á Crohn's með hjálp bókarinnar eftir David Klein og þeirri lífsstílsbreytingu sem fylgdi í kjölfarið.

Núna er ég aftur byrjaður að lesa bókina, er á fyrsta degi í healing diet og er staðráðinn í að halda ótrauður áfram í átt að betri heilsu!

IT'S ON!

Opið bréf til umhverfisráðherra - Erfðabreytt matvæli

Eftir að hafa lesið mikið um mat og heilsu síðustu misserin hef ég fræðst þonokkuð um erfabreytt matvæli.

Í þeim fræðum er iðulega mælt gegn slíkri ræktun. Bæði er það vegna slæmra áhrifa þeirra á heilsu manna og dýra en einnig vegna mögulegra breytinga á náttúrunni sem slíkar afurðir kunna að valda, breytinga sem í flestum tilfellum munu reynast óafturkræfar og að sama skapi mögulega hættulegar vistkerfinu í heild sinni.

Því ákvað ég að sækja ráðstefnu á vegum Umhverfisráðuneytisins sem bar nafnið "Erfðabreytt ræktun - Slepping og dreifing".

Mér til mikillar gremju og reiði var einungis fjallað um málið frá sjónarhóli þeirra sem styðja slíka ræktun og varð það kveikjan að þessu bréfi sem ég skrifaði og sendi svo umhverfisráðherra í tölvupósti:


Sæl Svandís

Ég, undirritaður, sat alla rúmu 4 klukkutímana á ráðstefnunni "Erfðabreytt ræktun - slepping og dreifing". 

Mér fannst ótrúlegt að hlusta á hvern ræðumann á eftir öðrum lofsama erfðabreytta ræktun og gera hið minnsta úr mögulegum afleiðingum neyslu manna og dýra á slíkum vörum.

Það er biturlegt að hlusta á slíka einhliða umræðu um þetta gríðarlega umdeilda og mikilvæga mál.

Þó flestir sérfræðinganna á mælendaskrá töluðu með erfðabreyttri ræktun gátu þeir nú samt allir viðurkennt og sammælst um að þegar erfðabreyttu lífverurnar kæmust út í náttúruna (mikil hætta á slíku við útiræktun) væri engin leið að taka slíkt til baka. Enn fremur fullyrtu flestir að enginn vissi heldur hvort þessar lífverur væru betur eða verr í stakk búnar til að lifa af en sín óerfðabreyttu systkini í náttúrunni.

 

Með því segja þeir að sá möguleiki sé fyrir hendi að erfðabreyttar plöntur t.d. sem sleppa út í náttúruna gætu allt eins reynst hæfari en þær óbreyttu og tekið yfir. Ef þær erfðabreyttu reynast svo stórskaðlegar heilsu fólks og dýra, eða umhverfinu er lítið sem ekkert hægt að gera í málinu.

Þennan mjög svo raunhæfa möguleika er stórhættulegt að vanmeta og því tel ég mikið gáleysi að fjalla um málið einvörðungu frá sjónarhóli þeirra sem styðja þessa tækni (sem er hugsanlega að hluta til sami hópur og hefur fjárhagslegra hagsmuna að gæta í þessu máli, en það er nú efni í annað bréf og í það skipti til Iðnaðar- og Landbúnaðarráðuneytisins).

Einn ræðumanna gekk lengra en aðrir og fullyrti að engar rannsóknir sýndu fram á slæmar afleiðingar slíkrar ræktunar, allavega engar "alvöru rannsóknir".

Nú á síðasta ári sótti ég undirritaður fyrirlestur Vandana Shiva frá Indlandi. Hún er menntaður eðlisfræðingur og heimspekingur og hefur skrifað yfir 500 vísindagreinar og 20 bækur, þar af mikið um erfðabreyttar nytjavörur, sem hún berst einnig hart gegn. Auk þess hefur hún unnið með fólki sem rannsakar áhrif slíkra nytjavara og komið að fjölmörgum slíkum rannsóknum sjálf.

Háskóli Íslands, helsta menntastofnun landsins, stóð fyrir komu hennar til landsins.

Með því að fjalla um málið frá þessu eina sjónahorni tel ég að starfi Háskólans, Vandana Shiva og síðast en ekki síst þjóðinni sjálfri hafi verið sýnd vanvirðing.

Af hverju segi ég það? Vegna þess að með því er lítið gert úr starfi allra þeirra sem vinna að rannsóknum á skaðsemi erfðabreyttra matvæla og einnig vegna þess að með því er heilsu þjóðarinnar mögulega stefnt í hættu.

Eftir ráðstefnuna fóru að birtast fyrirsagnir eins og þessi hér: http://ruv.is/frett/erfdabreytt-matvaeli-haettulaus .

Að fullyrða slíkt í stærsta fréttamiðli landsins getur ekki aðeins talist heimskulegt og rangt heldur einnig mögulega stórhættulegt.

Ég vona innilega að þessar fréttir síðustu daga komi ekki til með að festast í höfðum landsmanna.

Til að svo verði ekki vil ég skora á þig að stíga fram, gera athugasemd við þennan fréttaflutning. Þannig væri hægt að beina athyglinni að hinni hlið málsins. 

Á þeirri hlið er nefnilega fólk, vísindamenn jafnt sem almenningur, sem lætur sér annt um heilsu manna og dýra, umhverfið og framtíð jarðarinnar allrar.

Virðingarfyllst,

Arnar Pétursson